In Breda ben ik gestart in een nieuw op te zetten functie "Verbindingsprofessional Jeugdgezondheidszorg". Die functie richt zich op de samenwerking tussen het sociaal- en medisch domein en onderwijs op practisch niveau (niet zozeer beleidsmatig). Wie wil zijn/haar successen e/o valkuilen delen?
Hallo Esther,
in Noord Nederland loopt het project van Leerplicht naar Ontwikkelrecht.
dit project richt zich op de problematiek van schoolverlaters.
Ook hier is de samenwerking tussen verschillende instanties vaak een bottelnek tot goede resultaten.
In dit project is een game ontwikkeld waarin deelnemers alleen het spel kunnen spelen als men intensief samenwerkt. De uitdaging is om een groepje met je 'tegenstanders te voormeren en vervolgens door het spel heen te komen.
Onderliggende gedachte: Als je een keer samen een spel hebt gespeeld, kun je daarna ook weer makkelijker samenwerken.
De game is ontwikkeld door een student van de Hanze Hogeschool in samenwerking met de Hanze Ontwerp Fabriek.
Als je belangstelling hebt kan ik je met hun in contact brengen.
Met vriendelijke groet,
Albert Kool
Afdeling Educatie Drents Museum.
Medewerker Inclusie
Het is daarbij belangrijk (lijkt mij) wie de regie voert en wie waar verantwoordlijk voor is. Dit moet voor iedereen duidelijk zijn. Ook moet duidelijk zijn waar aangedrukt wordt, zodat de agenda duidelijk is.
Hoi Esther,
Wij kennen een integrale samenwerking met een zogenaamd 'kindteam' of 'AOJteam' (aansluiting onderwijs-jeugdhulp). Een kindteam is een integrale samenwerking op de basisschool: GGD, IB-er en ondersteuner Jeugd van het Sociaal Wijkteam) waarin casuïstiek wordt gedeeld en waar we elkaar in kunnen ondersteunen of elkaars expertise kunnen inzetten. Een zelfde integrale samenwerking is op het voortgezet onderwijs.
Door deze integrale samenwerking kun je elkaar versterken, elkaar kritisch bevragen en een beter vangnet organiseren daar waar nodig.
Belangrijk is om de AVG goed en transparant te organiseren zodat ouders en jeugdigen op de hoogte zijn van de integrale samenwerking.
Hoop dat je hier iets mee kunt,
Groet Joyce
beste Esther,
in aanvulling op de andere nuttige reacties raad ik je aan te starten met zorgen dat je dezelfde taal spreekt. Het is bijvoorbeeld mijn ervaring dat iedereen vanuit beide kanten terecht 'het beste wil voor het kind'. Het gaat er daarbij om wat ieder daaronder verstaat. En dat blijkt vanuit deze twee invalshoeken niet altijd hetzelfde te zijn. Vanuit zorg is het welzijn en welbevinden het einddoel, terwijl dat voor onderwijs meer het beginpunt is. Onderwijs heeft meer nodig om een kind te kunnen ondersteunen bij de ontwikkeling.
Ook afspraken over budgetten zijn helaas nodig, want als iedere partij binnen de eigen grenzen blijft, blijft er een gat en kom je niet tot elkaar.
Succes!
m.vr.gr.
Els Rietveld
Ten eerste elkaar serieus nemen. Te vaak zie ik mensen uit de jeugdgezondheidsdienst de leerkracht niet goed mee te nemen in een proces. Je zult het samen moeten doen. Dan bereik je wat.
Vriendelijke groeten.
Bertha Groen
Vanuit medische hoek kan ik geen ervaring in meer ambtelijke of managingprocessen aandragen.
De Jeugdgezondheidszorg moet zich echter herbezinnen op haar oorspronkelijke taakstelling, zoals ze dit samen met "het onderwijs", maar zeker ook met de ouders opbouwde, weer gestalte te geven. De preventie moet men weer vanuit de Gezondheidsleer leren kennen, leren snappen en hier weer vertrouwde handen en voeten aan proberen te geven. Eerst sterke spieren, sterke botten, flexibiliteit en veerkracht in het lichaam ontwikkelen door wegblijven bij ( veel verkeerd) zitten en juist de natuurlijke bewegingsdrang te faciliteren en vrij spel, stoeien, ravotten, buitenspelen en andere fysieke uitdagingen krachtig te bevorderen.
Het is vrij onbegrijpelijk ( behalve als je de geschiedenis uitzoekt en Duits kan lezen) hoe het in ons land is gelukt de volledige samenhang in hygiënekennis bij het opgroeiend kind ( vanaf de wieg), zoals die zeker in de jaren 40-60 is opgebouwd, volkomen te laten versnipperen en zelfs te laten verdwijnen. Om met het breed overnemen van de meer "Amerikaanse" leefstijl in de huizen, het loslaten van gestuurde discipline om gezond met je lijf en je geest om te gaan, en het volgen van het Anglo-Amerikaanse geneeskunde model ( komt preventie niet in voor) er voor te gaan zorgen, dat ook de Nederlandse jeugd bezwijkt onder de vele leefstijlaandoeningen, die het sedentaire leven met zich meebrengt.
De kinderarts Maria Montessori snapte vanuit de biomedische basisvakken welke biologische weg ook het mensenkind moet gaan om duurzaam gezond te worden. Eerst alle lichamelijke functies, juist ook die rond houding en bewegen, op orde brengen, omdat daarna de gedragsontwikkeling en het leervermogen vanzelf beter ontwikkelen.
Aan veel scholen is een schoolmaatschappelijkwerker verbonden. Deze zou een goede brug kunnen slaan tussen onderwijs en medische/ sociaal domein. SMW weet wat op scholen leeft en kent het sociaal domein.
Voeg de school maatschappelijk werker structureel toe aan de hometeams/wijkteams van huisartsen, POH GGZ, wijkverpleegkundige, eerstelijns psychologen, geriatrische FT, case managers dementie.
Hallo Esther,
Volgens mij is het het belangrijkste dat je je realiseert, dat het op het oog heel logisch is om deze werkvelden aan elkaar te verbinden, maar dat in de praktijk deze erg van elkaar verschillen, qua cultuur, jargon en hoe deze professionals naar jongeren en hun problemen/talenten en oplossingen kijken.
Pas als je je realiseert waar het verschil zit, kun je in respect voor beide werkvelden ook kijken naar de overeenkomsten. Jongerenwerkers kijken naar een jongere en zien hun talenten, hun kansen en hun leefwereld ( soms helpend soms problematisch) en natuurlijk ook hun problemen. Jongerenwerkers zien vaak oplossingen deze talenten, context en in de relatie die ze met een jongere hebben. Iemand die vanuit de zorg werkt ziet vaak het probleem en de analyses van het probleem vormt vaak de basis van de oplossing in een evidence based arrangement. Vaak zien ze dus heel andere zaken bij dezelfde jongere. In de samenwerking is het dus ook heel belangrijk je te realiseren dat je verschillend kijkt. Vaak bestrijden we het beeld van de ander, terwijl de professionals allebei gelijk hebben vanuit hun eigen perceptie. Pas als je je dat realiseert leer, je complementair aan elkaar te zijn. Het geeft bede professionals ook de mogelijkheid om van daaruit weer te ontwikkelen en mooie nieuwe wegen te bewandelen. Graag praat ik er met je over door!
Molly Dost
0642611854
Hallo Esther,
Inhoudelijk heb ik niets toe te voegen, maar wellicht procesmatig. Ik weet niet hoeveel professionals het betreft, maar indien het om grote aantallen gaat (>100) heb ik een interessante manier gevonden om met een collectief samenwerking te bevorderen en inzichten/zienswijzen te delen.
Er zijn niet zoveel interventies waarbij je effectief grote groepen professionals kunt faciliteren gezamenlijk de schouders eronder te zetten. Mocht dit iets zijn waar je naar op zoek bent dan kan ik je er meer over vertellen.
Groet
Alex van Gool
0651849744
Hoi, Esther,
Heb je hier inmiddels positieve ervaringen mee? Alvast bedankt voor je reactie!
