Dag Negin,
Als generalist sociaal domein specialist kolom Jeugd wil ik ook reageren op dat wat ik naast mijn werk zie en hoor. Ook studenten hebben het zwaar. Ze betalen schoolgeld maar krijgen nauwelijks les. Ja online maar daardoor volgen er heel veel niet goed de lessen meer en missen heel veel en stoppen tijdelijk (niet officieel natuurlijk). Denk bijv. aan studenten met autisme die nu ineens essays met anderen moeten schrijven en opdrachten in groepjes moeten doen online. Een verloren jaar en toch ontvangen van een studielening en schoolgeld betalen maakt dat hun (studie) schuld groter worden. In mijn omgeving alleen al mijn zonen en een neef vinden dit een verloren jaar van hun studie. Ze betalen een sportabonnement maar worden elke lockdown weer teleurgesteld dat ze niet kunnen gaan.
Bedenk ook dat ze uit verveling meer gamen en online spullen bestellen of een andere hobby gaan uitvoeren bijv. vissen, dit kost ook geld. Ook ontstaan er psychische klachten, eigen risico moet worden betaald wanneer er zorgverleners in zicht komen. Doordat ze elkaar het meest via sociaal media contacten maken prepaid en kleine telefoonabonnementen (over de bundel gaan ) ook veel kosten. of een mobiel of laptop die niet goed werkt maar waar ze eerder genoegen mee namen dient eerder te worden vervangen. Ben er van overtuigd dat anderen nog meer van deze voorbeelden hebben.
groet, Paula

Hi Negin. Wij hebben een onderzoeksbureau een onderzoek laten uitvoeren naar de behoeftes en interesses naar sport en bewegen van jongeren die opgroeien in armoede. Het onderzoek vond voor het grootste gedeelte plaats in corona-tijd. Wat we heel erg merkte was dat deze jongeren moeilijker te bereiken waren gedurende corona dan daarvoor en ook minder 'ruimte' hadden om deel te nemen aan bijvoorbeeld een onderzoek, omdat ze van alles aan hun hoofd hadden. Normaal gesproken zijn ze te vinden via school, via buurtsportcoaches op pleintjes in de wijk, etc. Maar omdat de jongeren gedurende een hele lange tijd daar niet kwamen/mochten komen is het lastiger zicht daarop te hebben. Dus of de armoede toeneemt kan ik je zo niet vertellen, wel dus de ervaring dat deze jongeren nu ook lastig te bereiken zijn.

Hallo Negin,
Ik zou je graag helpen met het antwoord op deze vraag, maar helaas heb ik daar geen zicht op.

vriendelijke groet,
Marianne Vermeeren

Als schuldhulpverlener merk ik dat mensen gewoon minder geld hebben om uit te geven. Op termijn zal dat zeker leiden dat mensen niet meer alle activiteiten voor jongeren kunnen betalen en aanvragen doen voor voorzieningen van gemeente en andere potjes.
Op dit moment is dat minder omdat sport en andere zaken nog niet helemaal weer zijn opgestart of de contributie al is betaald voor een jaar.

Als Jeugdconsulent bij de gemeente de BUCH kan ik dit inderdaad bevestigen.
Ouders die hun baan kwijtraken, niet alleen armoede speelt dan uiteindelijk een rol.
Ook de stemming is vaak grimmig in huis omdat ouders deze zorgen hebben.
Er wordt vaak niet direct hulp gezocht omdat men zich ook schaamt voor de situatie.
grt. Annette van der Veldt

Hallo Negin,,,,,,ik zie vooral verveling bij kinderen en uren online bezig zijn. Ik heb geen ervaring dat armoede toe neemt bij jonge kinderen. Wel merk ik dat de jong volwassenen nauwelijks kans krijgen om een toekomst op te bouwen qua werk/opleiding/samenwonen-huis/ racisme.

Gr Maria

Hallo Negin, Ik werk in de Frontoffice van Veilig Thuis. Ik heb hier geen signalen van ontvangen.

mvg Peter

Hallo, ik weet niet of er sprake is van toename, maar je krijgt wel een betere beeld in wat de kinderen thuis niet hebben. Of wat ouders niet kunnen veroorloven. Zoals bijvoorbeeld een tablet. laptop of een computer om het thuisonderwijs te volgen. Het gaat hier om basisschoolgaande kinderen.

Binnen onze groep jongeren zijn er jongeren die doordat zij te weinig inkomen hebben, gebruik maken van de voedselbank. De mogelijkheden om nu, mede door de Corona maatregelen, een bijbaantje te vinden is lastig, als het al niet onmogelijk is. Daarnaast zijn er veel jeugdigen die geen (financiële) ondersteuning van hun ouder(s) kunnen krijgen, juist omdat die ouders het zelf al financieel moeilijk hebben.

In mijn werk als jeugdcoach, zie je dat dit een extra negatieve lading aan hun leven geeft. Waren ze eerder nog actief/werkzaam binnen de horeca of recreatie en verdiende ze daar zelfrespect en waardering mee, naast de financiële beloning. Veel van onze jongeren hebben het vanuit huis (financieel) al niet ruim gehad en ik heb voor vele van hen respect dat ze zo goed bezig zijn en eigenlijk best veel veerkracht hebben laten zien.

De vraag is wel, hoe lang nog...

De Schulden onder jongeren lijken inderdaad toe te nemen. Met name jongeren die als (gedwongen?) zzp'er werken zijn slachtoffer van het wegvallen van werk in de horeca, evenementen en cultuur-sector. Hun verplichtingen lopen wel door en de weg naar tegemoetkomingen zoals Tozo is moeilijk voor deze groep en soms komen ze er ook gewoon niet voor in aanmerking. Zowel vanuit schuldhulpverlening als vanuit de schuldeisers horen we dat juist deze groep de economische gevolgen van de Corona-crisis voor 'de kiezen krijgt'.

Wellicht om hiernaar te verwijzen als mogelijke input: https://www.binnenlandsbestuur.nl/sociaal/nieuws/meer-jongeren-met-schulden-gevonden-in-coronajaar.16554691.lynkx?tid=TIDP679853X860D41449FEA41F58E8C38D52B4ECD41YI5&utm_campaign=BB_NB_Sociaal&utm_medium=email&utm_source=binnenlandsbestuur