Hoi Rene,

Dit vergt een uitgebreid antwoord. Jongerenwerk is preventief op vele manieren. We kijken met de tiener en jongere naar wie hij of zij wil zij als hij of zij later volwassen is. Wat is belangrijk, waar word je blij van. En we zien veel jeugd voor wie er geen netwerk is die dat kan doen, of onvoldoende netwerk. Als werker ben je vaak vip. Ik hoor nog steeds regelmatig dat ons buurthuis de enige plek is waar er écht naar iemand geluisterd wordt. Dit geeft aan dat ze daar behoefte aan hebben. En naast het écht luisteren ook behoefte aan richting, zingeving en ook vooral plezier maken met elkaar. Zo talent ontdekken. Waar word je blij van. Hoe kun je dat meenemen naar je toekomst. We hebben een fantastische baan. En als gemeenten het welzijn van hun jeugd, die heeft de toekomst, hoog op de agenda heeft staan dan is kinder- en jongerenwerk in een doorlopende lijn een relatief goedkope optie. De kost gaat hier voor de baat uit. In den haag besparen we de gemeente alleen al in de periode tussen kerst en de jaarwisseling heel veel geld door extra on te zetten op jeugd. Jeugd die daardoor nuttig én plezierig bezig is en tegelijkertijd dus niet buiten is en eventueel uit verveling de buitenruimte vernielt. We doen altijd maatschappelijke klussen zoals we die noemen. Jeugd doet iets met en voor andere groepen bewoners in de buurt. Sociale coheswordt zo ook bevorderd. Je bent welkom om een keer te komen praten hier over.

Dus waarop inzetten.
Jeugd waar het sociale vangnet klein is.
Werkers een vaste en langdurige relatie aan laten gaan met jeugd.
Werkers een stabiele en duurzame factor laten zijn in het leven van die jeugd.
Jongerenwerk niet los zien van kinderwerk. Dit is een noodzakelijke tandem.
Ik onderschrijf ook de reactie van collega Sabine Wensink

Als jongerenwerk hebben we ten tijde van de rellen in de schilderswijk een aantal jaren ook dusdanig kunnen opereren dat jeugd uit loosduinen niet die kant op ging door zelf aantrekkelijker aanbod te hebben op dat moment. En tegelijkertijd hebben we het gesprek gevoerd met de jeugd die wel geprikkeld wordt daar dat soort rellen. En ook contact met de ouders. Ook dat is preventie.
Het vereist wel dat we als jongerenwerkers goed moeten samen werken met politie en goed ingevoerd zijn in de groepsdynamica in de groepen die gevoelig zijn voor dit soort activiteiten als rellen. Het geeft zoals iemand anders aangaf duidelijk weer dat jongeren zich niet gehoord, gezien, verbonden voelen.
Veel praten dus met veel jeugd. Zowel in de panden als op straat.

Succes met je onderzoek

Ik weet niet of meer jongerenwerk de oplossing is. Ik denk wel dat nog betekenisvoller jongerenwerk zou kunnen bijdragen. Dan vooral op preventief gebied. Dat betekent kinderen en jongeren begeleiden bij het verwerken van (vroegkinderlijk) trauma (wellicht via lessen op school).

Het gedrag wat deze jongeren laten zien is er, zoals ik het zie, een van onveilige hechting binnen de (familiaire) omgeving waardoor deze jongeren zich niet gezien en gehoord voelen. Ze houden vast aan dat waar ze wel verbinding ervaren (in dit geval blijkbaar het afsteken van vuurwerk) en als dat ook nog weer afgenomen wordt komt de oude pijn naar boven. Omdat ze niet (goed genoeg) hebben geleerd hun emoties te reguleren en te uiten kunnen gevoelens van afwijzing, pijn en verdriet dan alleen nog via boosheid de wereld in geslingerd worden.

Leer kinderen dus emo regulatie en hun gevoelens uitdrukking te geven.

Meer jongerenwerk zou dan kunnen betekenen: meer compassievolle jongeren begeleiding. Inspiratie over mijn schrijven vind je in dit geweldige project Compassionate Prison Project.

Een van de ExpEx uit Haaglanden waarmee ik werk wil zich in de toekomst inzetten om in jeugd detentie centra op een dergelijke manier inzetten zodat jongeren de verbinding met zichzelf terug kunnen vinden. De jongeren in Rotterdam zijn waarschijnlijk een van de meest getraumatiseerde mensen van onze samenleving (en mijn idee is dat ook de politieagenten die excessief geweld gebruiken trauma geïnduceerd gedreven zijn). Er zijn dan eigenlijk alleen maar verliezers.

Dag René,

Meer jongerenwerk kan preventief goed werken (ook achteraf) en kan het verschil maken mn voor jongeren die nog plooibaar zijn.
Het heeft als jongerenwerker geen zin om tijdens een rel aanwezig te zijn om jongeren op 'andere' gedachten te brengen.
Groepsdruk, positie(verwerven) in de groep zijn dan een hoger doel, uiten van ongenoegen of gewoon ordinair rellen.
Wat mijn inziens wel helpt, is om contact te hebben / te houden met deze groep, belangrijk is wel dat je iets te bieden hebt.( bijv plekken of activiteiten, plekken waar zij wel mogen of kunnen zijn en niet belerend op treden.)
Dit soort excessen bespreekbaar maken.
Jammer dat de regering (gemeente) geen ruimte heeft of geeft, waar men zijn / haar ongenoegen kan ventileren en deze ook horen, nog mooier zou zijn dat hier iets mee gedaan wordt.

René veel succes met je onderzoek en hoop dat jij wel een verschil kan maken :)

Hoi René,
Kan me voorstellen dat meer jongerenwerk zorgt voor meer contact met jongeren en zo ook een betere signalering wanneer er rellen aankomen en dat je wellicht dan jongeren nog van deelname kan afhouden.
Meer inzet op weerbaarheid van jongeren (doe ik mee aan dit soort rellen, kan ik omgaan met groepsdruk) lijkt me ook nog nuttig.

Hoi René, interessant vraagstuk.

Ik denk dat jongeren in deze tijd de verbinding missen met de maatschappij. Er wordt van hogerhand veel besloten waar veel jongeren de dupe van zijn. Niet alle jongeren voelen zich genoodzaakt om zichzelf te vaccineren of hebben andere bezwaren tegen bijvoorbeeld testen. Het is een stuk vrijheid waar wij jarenlang naar hebben willen streven, dat gevoelsmatig wordt afgenomen.
Ik denk dat jongerenwerkers zich vooral moeten inzetten op een stuk verbinding, Verbinding met dat wat er speelt, maar ook verbinding met elkaar. Misschien toch het toegankelijk houden en blijven maken voor allerlei soorten jongeren. Ik hoorde laatst dat een meisje niet naar het jongerencentrum durfde omdat zij geen QR-code heeft.
Jongeren moeten elkaar weer ergens in gaan vinden en in dit geval lijkt het zo te zijn dat bepaalde jongeren zich kunnen vinden in de boosheid naar de Overheid of coronapandemie toe. Hopelijk gaat dit lukken, want ik denk dat laagdrempelige ondersteuning en verbinding maken met elkaar al veel kan opleveren. Succes.