Is mevr bekend met interaktcontour? Zij zijn gespecialiseerd op het gebied van niet aangeboren hersenletsel. Een ambulant begeleider kan helpen inzicht te krijgen en weet vaak meer wegen naar gerichte hulp.

Dag Renate,

Samen met deze moeder een 'thermometer maken met eerste hulp kaart' gericht op de opbouw van spanning? Dan krijgen jullie samen helder in hoeverre deze moeder de opbouw van spanning herkent en welke (alternatieve) opties ze heeft om in een vroeger stadium de spanning te laten zakken.

Zie voor wat ik bedoel met thermometer met eerste hulpkaart: https://www.piresearch.nl/files/2209/thermometer+met+eerste+hulp+kaart.pdf

Groeten, Gonnie

Hoi Renate,

Begrijp ik goed dat je in Utrecht werkt? En ken je Buurtgezinnen al?

Onder het motto 'Opvoeden doen we samen', koppelt Buurtgezinnen gezinnen die steun kunnen gebruiken aan een stabiel gezin in de buurt. Zo krijgen kinderen wat extra liefde en aandacht en worden ouders ontlast. Buurtgezinnen bestaat sinds 2015 en is actief in meer dan 119 gemeenten.

Onder andere in:
De Ronde Venen
Eemnes
Houten
IJsselstein
Leusden
Lopik
Nieuwegein
Renswoude
Rhenen
Utrechtse Heuvelrug
Vijfheerenlanden
Woerden
Woudenberg

Kun je hier hiets mee?
Succes.

Vr. groet
Jolanda Klerks
Coördinator Buurtgezinnen gemeente Oss
06-22722853

ik zou extra begeleiding aanvragen bij de gemeente WMO. mss kinderen naar opvang

Waar is de vader op dit moment. Is hij schuldig aan huiselijk geweld?
Het is een zware beproeving de dagelijkse werkzaamheden niet meer te kunnen uitvoeren, zoals ze altijd gedaan heeft.
Hoe is de gezondheid van de moeder na de hersenbloeding (oorzaak?) , het auto-ongeluk
en ook nog te maken gehad met huiselijk geweld.
Was de moeder nog werkzaam in een bedrijf? Heeft ze een eigen bedrijf? Hoe oud zijn de kinderen?
Kunnen Opa en Oma ( indien in beeld?) , andere betrokken familieleden, vrienden voor de kinderen zorgen tijdelijk? Of moeder ondersteunen?
Zorg voor aanwezigheid van ergo-therapie , Emdr therapie , fysiotherapie en nabijheid van
hulpverleners. Misschien wel ondersteuning via Daan Theeuwes centrum.
Zij heeft hulp nodig voor haar gezin en tijd voor haarzelf, deze zware omslag in het leven
te kunnen aanvaarden en te gaan werken aan een herstel.

Check Breinlijn, Mevrouw heeft NAH opgelopen. Niet Aangeboren Hersenletsel. De prikkelverwerking is dan groter en het primaire systeem staat bij triggers zo op een allertstand.
Gecombineerd met trauma is de allertstand nog groter

Is mevrouw nu wel veilig met haar kinderen? Is er netwerk om haar heen waar ze gevruik van kan maken als haar belasting te veel wordt en er geen energie meer over is?

Hoe oud zijn de kinderen? Kunnen ze de overprikkeling begrijpen van moeder?

Breinlijn heeft een brede expertise op NAH. Je kan ze contacten. Gratis advies.
https://utrecht.breinlijn.nl/

Heeft Mevrouw revalidatie gehad na haar hersenbloeding? Zo niet is BAC het Beroerte Advies Centrum betrokken?
Is er een ergotherapeut in beeld?

Zelf heb ik ooit een zwaar auto ongeluk gehad, het hoofd en lichaam krijgt veel te verwerken.
Ik ben aandachtfunctionaris vanuit het Buurtteam op NAH en LVB
Tel 06-535 6 42 51

Groet
Annemarie

De moeder zelf kan als zij weet dat ze niet "gestraft" wordt voor eerlijke antwoorden waarschijnlijk zelf het beste antwoord geven op deze vraag.
En als zij weinig belastbaar is, wat me logisch lijkt in deze fase van de ontwrichting, dan heeft ze net als ieder ander ondersteuning nodig.
Ondersteuning om haar zoveel mogelijk te ontlasten en zodat de energie die nog over is naar haar rol als moeder kan gaan.
Er niet kunnen zijn voor je kinderen is op de lange duur een schadelijke zaak, schuldgevoelens, overcompenseren etc

Inzetten op psycho educatie rondom gedrags- emotionele veranderingen nav trauma en hersenbloeding. zowel voor moeder als voor de kinderen. kinderen afhankelijk van leeftijd inzetten op KOPP/KVO problematiek.

Dit zal denk ik het beste gaan via eigen ondervinden. Monitoring via bijv VHT kan helpend zijn hierin. Zo zie je hoe op situaties gereageerd wordt en waar dus mogelijk triggers zitten. Echter, er kleeft ook een mogelijk nadeel aan. Zeker kinderen, maar ook volwassenen, kunnen zich in wetenschap opnames toch anders gedragen en op hun tenen lopen, wat zich dan later wreekt doordat het er dan buiten camera uitkomt.

In de reacties die al zijn gegeven, staan allerlei factoren die een rol kunnen spelen in deze complexe situatie. Ik mis daarbij de link naar de hersenbloeding. Meer dan de helft van de mensen die een CVA hebben doorgemaakt, hebben problemen met mentale en/of fysieke chronische vermoeidheid. Als zij daar onvoldoende inzicht in hebben, niet goed genoeg mee kunnen omgaan of steeds over hun grenzen heengaan, dan lopen ze op bepaalde momenten vast. Dat denk ik te lezen in de beschrijving van de problematiek: "verschillende keren per week ervaart zij overspoeling". In de fysiotherapie wordt de Fatigue Severity Scale (FSS) gebruikt om vast te stellen dat er bij een score van 4 of hoger sprake is van mentale en/of fysieke chronische vermoeidheid. Om de impact van die vermoeidheid te scoren, kan vervolgens de CIS-20 worden gebruikt. Met deze bevindingen kan een ergotherapeut (vaak samen met de fysiotherapeut) of psycholoog aan de slag om iemand zo optimaal mogelijk te leren omgaan met de chronische vermoeidheid.

Dag Renate,
Om goed zicht te krijgen zou deze moeder met de kinderen naar een Moeder&Kindhuis kunnen gaan. Daar is 24/7 hulp beschikbaar indien nodig en bovendien wordt moeder daar geobserveerd en dus ontlast waar nodig. Er is vaak ook een ouderschapsbeoordeling mogelijk. De kinderen zijn daar veiliger en bij een juiste inzet van hulp en medewerking van moeder kan uit huisplaatsing misschien voorkomen worden.

Ik zou met de jeugdarts of jeugdverpleegkundige werkzaam in de woonplaats contact zoeken, kijken naar het steunend netwerk wat dit gezin heeft/niet heeft. School/opvang kan wellicht iets betekenen voor deze kinderen/deze moeder, je hebt buurtgezinnen https://www.buurtgezinnen.nl/waar/utrecht/ soms actief in de woonplaats. Eerst zou ik schakelen met iedereen die al betrokken is bij dit gezin en kijken of je hier al een inschatting door kunt maken wat echt snel noodzakelijk is om dit gezin te steunen.

Beste Renate,
Als huisarts gwbruik ik in zo'n situatie de 4 dkl vragenlijst van het NHG.
Dit scoort op:
Mate van:
Spanning (distress)
Lichamelijke klachten
Depressie
Angst

Hoge scores op alle domeinen geven zware overbelasting aan en dus lage belastbaarheid.

Vr. Groet,

Eugen Zuiderwijk

Angst

Gezinsopname ( in de buurt )
Netwerk betrekken ( ivm veiligheid kinderen)

Andere route is dat je ook eerst korte periode moeder laat opnemen ( inclusief omgangsregeling voor de kinderen)

Hallo Renate,

Heb je al gedacht aan buurtgezinnen om moeder wat lucht te geven in de opvoeding, zodat ze op een andere manier tot rust kan komen?

Of een ervaringsdeskundige ouder/naaste inbrengen die hetzelfde heeft doorgemaakt en moeder kan ondersteunen op de lastigste momenten, dat zijn vaak de momenten als de hulpverleners niet aanwezig zijn (avonden, weekenden)?

Zijn er in de omgeving nog steunende contacten?
Middelen gebruik en trauma behandeling staan elkaar in de weg
Is er overleg met de behandelaar die deze therapie gaat starten ook voor advies in de thuis situatie?
Voor jonge kinderen werkt soms ook steunende non verbale therapie

Jeetje, een hoop adviezen al zeg.
Wat me opvalt is de uiteenlopendheid van de acties. Er zit vast iets tussen, maar welke actie de juiste is?!?
Daarvoor zal eerstn goed stilgestaan moeten worden in het hier en nu door vanuit verbinding met de betrokkenen af te stemmen op wat er werkelijk speelt. Veel hulpverleners, en dat is aan de reacties (ondanks ook de nodige goede vragen) te zien, schieten veel te snel in de actie. Vaak is de client daar helemaal niet en is de hulpverlener aan het rennen en doen, maar beweegt de klant niet.

Je zou het in kaart kunnen brengen via spinnenwiel positieve gezondheid en vandaaruit werken met SONESTRA, dan trek je de omgeving erbij die ondersteunend zijn voor de moeder ( 3 luik uitvoeren van SONESTRA)
Mvg Hennie

Niet! Ze is in behandeling en begeleiding en de énige zorg voor álle betrokkenen zal zijn en blijven dat er sprake is van een systemische benadering.
Goede bedoelingen over welzijn van de kinderen kunnen nooit zonder een naar behoren ondersteunde ouder en andere verwanten: daar is vertrouwen en professionele empathie geschikter voor dan een zogenaamd "zicht" met mogelijk consequenties.
Specialistenwerk dus om een generale benadering te faciliteren.
Heb je ook contact met "KOOS", in het westelijk gebied van jullie regio?

Niet! Ze is in behandeling en begeleiding en de énige zorg voor álle betrokkenen zal zijn en blijven dat er sprake is van een systemische benadering.
Goede bedoelingen over welzijn van de kinderen kunnen nooit zonder een naar behoren ondersteunde ouder en andere verwanten: daar is vertrouwen en professionele empathie geschikter voor dan een zogenaamd "zicht" met mogelijk consequenties.
Specialistenwerk dus om een generale benadering te faciliteren.
Heb je ook contact met "KOOS", in het westelijk gebied van jullie regio?

Ik raad samen invullen 4D model in. Client is zelf eigenaar van 4D model, je kunt alle hulp verlening er aan koppelen. Ze kan overzicht krijgen, ze jan aangeven wat ze echt niet zelf kan en wat ze wel zelf jan. Ze kan zelf aangeven wat er nodig is om het aan te kunnen, en daar kun je haar bij helpen. Je kan het ook opvolgen, bij de volgende afspraak pak je het ingevulde 4D gespreksinstrument er weer bij (maak voor je zelf kopie, patient heeft origineel ivm eigenaarschap)

Hoi Renate is misschien Eigen Plan/Eigen Kracht conferentie iets voor dit gezin? Belangrijke personen uit haar eigen netwerk worden betrokken door de regisseur en samen komen zij tot een plan om dit gezin te ontlasten.

Heel goed naar deze moeder luisteren, vanuit een open onbevooroordeelde en onvoorwaardelijke aandachtige aanwezigheid.. Zij zal echt wel goed aangeven wat ze wel en niet kan. Te vaak wordt er enkel gekeken naar de krachten; wat kan de persoon in kwestie, terwijl het erom gaat hoe zij zich bij machte voelt om zich al dan niet te belasten. Laat haar moeder zijn voor haar kinderen en geen sloof in een zorgregime.

Dag Renate,

Allereerst een hart onder de riem bij deze complexiteit:

Filosoof en complexiteitsonderzoeker Paul Cilliers placht complexiteit uit te leggen met een verhaal over het verschil tussen een Boeing 747 en mayonaise.
Een Boeing is opgebouwd uit allerlei te onderscheiden onderdelen, dus tot in al zijn onderdelen weer uit elkaar te halen en te herleiden om vervolgens opnieuw te construeren.
Mayonaise is samengesteld uit onderdelen die nadat ze samen zijn gebracht niet meer zijn te herleiden tot de afzonderlijke onderdelen en waarvan de smaak ook meer is dan de optelsom van de oorspronkelijke smaken.
Een Boeing 747 is daarom weliswaar gecompliceerd te noemen, mayonaise is pas complex.

Een opvoedkundige complexe verhalende benadering:

Heb je het moeder zelf gevraagd? En welk verhaal vertelde ze?
Bij haar verhaal aansluiten en vandaaruit met kleine wendingen steeds elke kleine beweging vieren. En dan door blijven lopen. Je kunt namelijk ook aan bewegen verslaafd raken en hopen dat het mayonaise wordt.

En wat zeggen de kinderen? (ik kan niet zien welke leeftijd ze hebben) Want ook zij kunnen moeder ondersteunen zonder dat ze voor haar gaan zorgen of dat ze hun vrijheid kwijt raken.

Hoop dat je hiermee iets lucht krijgt, want ga er maar aan staan.

Een mogelijkheid is ook om een geestelijk verzorger in te schakelen die onderzoekt waar mevrouw zingeving kan vinden en hoe ze geholpen kan worden met levensvragen waar zij mee zit. In het hele land zijn centra voor levensvragen die geestelijk verzorgers daarvoor kunnen inzetten.

is verslavingszorg betrokken? zij hebben vaak een preventieafdeling en kijken graag met je mee

Hallo Renate,

mbv de zelfredzaamheidsmatrix- vrij verkrijgbaar van GGD - kun je alle domeinen, waaronder ook ouderschap afwegen en met moeder vaststellen welke domeinen ze niet tot wel zelfredzaam is. Vervolgens met haar afstemmen welke domeinen prioriteit hebben en welke ondersteuning ze nodig, van wie dat kan en wat zij zelf kan ondernemen. succes om in deze complexe casus, goede begeleiding te geven.
vriendelijke groet, Marjon bal @ Alja zorg en wonen BV

Is wat je bedoeld eigenlijk de vraag naar is het verantwoord de kinderen daar te laten of is het je doel te voorkomen dat zij haar uitweg zoekt in verdoving? Als de pijn, de verantwoordelijkheden etc. haar overspoelen en zij verdoofd zichzelf is het misschien goed om te zorgen dat zij daadwerkelijk een grotere draagkracht krijgt door daar in te investeren. Mogelijk kan er iemand langszij komen om bepaalde taken van haar over te nemen. Misschien ook tijdelijk SLH aanvragen om moeder te ontlasten.

De dingen die je beschrijft zijn ieder voor zich zeer heftig. Niet aangeboren hersenletsel heeft vele gezichten. Het zou goed zijn een organisatie als Interakt Contour in te vliegen hiervoor. Zij weten alles m.b.t. hersenletsel. Bekend is dat mensen met hersenletsel verslavingsgevoelig kunnen zijn, dus het is beter te gaan naar de oorzaak en niet naar de symptomen. Ook chronische pijn doet van alles met je. Bij hersenletsel is het heel belangrijk om de activiteiten te doseren en dit is heel moeilijk in een jong gezin. Moeder zal dit moeten leren.

Er zijn organisaties die hulp bieden in de vorm van een steunouder (zo heet dat project ook) waar de kinderen eenmaal per week bijvoorbeeld een middag heen kunnen uit school zodat moeder kan rusten. Dit is informele zorg en is dan ook niet spannend voor moeder.

Daarnaast zijn er projecten zoals samen oplopen, eveneens informeel, waarbij een vrijwilliger gewoon op een vast afgesproken moment in je huis komt (zonder indicatie) en wat uren meedraait. Even praten met moeder, even spelen met de kinderen, indien nodig even helpen met de financiën of andere zaken.

Het antwoord van Elise, eerst in kaart brengen wie er betrokken zijn is heel belangrijk. Soms zijn dingen vanuit letsel en trauma heel goed te verklaren. Hulpverlening hoeft echter niet altijd zwaar te zijn, naast de traumabehandeling en de hulpverlening m.b.t. het ongeval, zou Hersenz (behandeling NAH in chronische fase) mogelijk heel goed zijn voor haar omdat zij hier zou kunnen leren hoe om te gaan met haar energie.

Enfin, er is van alles mogelijk, succes!

Heeft zij een steungezin of is er respijtzorg ingezet? b.v. dat de kinderen af en toe logeren, zodat de moeder wat kan doen voor zichzelf? Is zij aangeraden zich aan te melden bij b.v. Stichting Mama Vita, een ''lotgenoten'' contactgroep voor moeders door moeders van kinderen met autisme (en adhd of anders ook vaak)? Dat haalt druk weg van de moeder vaak. Zelf als instantie stappen terug nemen en vooral niet gaan dreigen, dat helpt totaal niet.

Beste Renate,

In deze casus kan Signs of Safety wellicht zinvol zijn.
De Signs of Safety benadering gaat uit van de mogelijkheden van ouders om verantwoordelijk te zijn voor het veilig opgroeien van hun kinderen en schakelt steunbronnen in om te compenseren wat ouders niet zelf kunnen realiseren.
In jouw regio werkt Marjoke de Vries van de opvoedpoli met deze benadering.

Als je meer informatie nodig hebt hoor ik dat graag.
Succes!
Tycho Vecht

Denk dat het goed is om de dag in kaart te brengen en te kijken naar welke momenten van de dag moeder zwaar vindt. Deze momenten ook een cijfer geven van hoe zwaar de momenten zijn. Goed om dit visueel te maken voor moeder, zodat ze het kan zien en niet allemaal hoeft te bespreken. Dit kan bijvoorbeeld door een grafiek te maken of door met blokjes te bouwen. Hoe hoger de stapel, hoe zwaarder ze het vindt. Kijk of hier een patroon in zit. Vervolgens inzoomen op 1 moment. Niet alle momenten kunnen tegelijk aangepakt worden. Vervolgens kijken waar moeder ontlast kan worden misschien door haar netwerk of door buurtgezinnen, een BSO etc.

er zijn vast diverse hulp- en zorgverleners betrokken bij deze moeder (en vader?) en kinderen, binnen en buiten de medische sector. Voor moeder is er op medisch gebied minimaal een huisarts, maar waarschijnlijk ook ziekenhuiszorg (neuroloog?, psychiater?, psycholoog?, medisch maatschappelijk werk?, revalidatiearts?). voor de kinderen is er een huisarts en de jeugdgezondheidszorg/jeugdarts. Daarnaast misschien school en/of KDV van de kinderen.

Het lijkt me goed om op regelmatige basis met elkaar te spreken en een plan van aanpak te maken. Maar stap 1 is denk ik om goed in kaart te brengen wie er allemaal betrokken zijn bij het gezin en wie welke rol vervult. Voor wat betreft de medische zorg is de huisarts de beste insteek, als moeder akkoord is natuurlijk.

Wat kan de familie van deze moeder doen voor de kinderen en wat de vader van de kinderen doen?

Hoe kan het informele netwerk ingezet worden? Misschien een keer per week bij grootouders de kinderen logeren?

Bij ons in Friesland kan je moeder met kinderen ook ergens intern kort laten opnemen om een ouderschap taxatie te laten doen.

Daarnaast kan je IAG hulp inzetten bij moeder thuis. Wat maakt dat moeder zich overspoeld voelt?

Beetje weinig info wat mij betreft. Hoe ziet die overbelasting er uit? hoe ver weg gaat ze als ze middelen gebruikt? Hoe oud zijn de kinderen? Enzovoort...

Het maakt nogal uit of het gaat om een drankje of blowtje ter kalmering of helemaal out gaan. Ook is er veel meer zorg over het outgaan als de kinderen erg jong zijn. voor pubers is het ook niet fijn, maar waarschijnlijk niet direct onveilig.

Kortom, er valt voor mij geen passend advies te geven behalve in het algemeen iets te zeggen, wat door voorgangers ook wel al is gedaan. Zelf zou ik in ieder geval inzetten op inzicht verkrijgen wat er bij moeder gebeurd (en dan bedoel ik dat zij dit inzicht krijgt) en inzetten op daar beter mee leren omgaan.

Hoi Renate,

Mogelijk kun je een ergotherapeut inschakelen hiervoor? Ergotherapie wordt vergoed vanuit het basispakket, 10 uur per kalenderjaar.

Succes.

Groetjes Mariken Heesakkers, ergotherapeut

Het verkrijgen van inzicht in de belastbaarheid van een moeder in deze situatie vereist een zorgvuldige aanpak. Hier zijn enkele stappen die je kunt overwegen:

Luisteren en empathie tonen: Begin met een open gesprek waarin je luistert naar haar verhaal en haar ervaringen. Toon begrip voor haar situatie en geef haar de ruimte om haar gevoelens en zorgen te uiten.

Professionele hulp inschakelen: Moedig haar aan om professionele hulp te zoeken bij bijvoorbeeld een psycholoog, therapeut of maatschappelijk werker. Deze experts kunnen haar helpen om haar ervaringen te verwerken en haar belastbaarheid te evalueren.

Medische evaluatie: Aangezien ze een hersenbloeding heeft gehad, is het belangrijk om haar gezondheidstoestand te laten controleren door een arts. Een medische evaluatie kan helpen bij het beoordelen van eventuele fysieke beperkingen als gevolg van de hersenbloeding en het ongeluk.

Veiligheidsbeoordeling: Gezien haar ervaring met huiselijk geweld, is het van cruciaal belang om de veiligheid van haarzelf en haar kinderen te waarborgen. Overweeg om contact op te nemen met lokale instanties voor huiselijk geweld voor ondersteuning en advies.

Hulpbronnen identificeren: Help haar bij het identificeren van beschikbare hulpbronnen en ondersteuningsnetwerken in haar gemeenschap, zoals opvangcentra, steungroepen voor slachtoffers van huiselijk geweld, kinderopvangmogelijkheden en financiële hulp.

Stapsgewijze aanpak: Moedig haar aan om kleine, haalbare doelen te stellen en moedig haar aan om stap voor stap vooruitgang te boeken. Het is belangrijk om realistisch te zijn over wat ze aankan gezien haar omstandigheden.

Blijf in contact en bied regelmatige follow-up-ondersteuning. Het kan nuttig zijn om regelmatig te evalueren hoe het met haar gaat en of er aanpassingen of aanvullende ondersteuning nodig zijn.

Door een holistische benadering te hanteren en samen te werken met professionele hulpverleners, kun je een beter inzicht krijgen in haar belastbaarheid en haar ondersteunen bij het vinden van manieren om met haar uitdagingen om te gaan.

Hai Renate

Zo te horen heb je al gedaan wat (wat mij betreft) nodig is:
In gesprek gaan, haar bevragen over al haar ervaringen.
Zodat je haar begrijpt. En ze er zelf over heeft kunnen vertellen.

Daarover zou je haar kunnen vragen wie hier allemaal vanaf weten, wie er steunend zijn voor haar, wie haar weleens hebben geholpen toen t echt lastig was en wie haar weleens aangesproken heeft op hoe ze deed..
Als het kan, die persoon(en) bij jouw overleg met haar uitnodigen..

Vervolgens zou ik je aanraden om haar te bevragen op wat helpend is aan de middelen die ze gebruikt,
wat brengt het haar en zijn er ook negatieve dingen aan?
Vervolgens uitleggen dat er ook behandeling of begeleiding is, die dezelfde effecten kunnen hebben.
Of tips en trucs uit het leven (n paar x diep ademhalen, muziek luisteren/film kijken, hard zingen of dansen, een vrij moment voor jezelf in de week, vroeger naar bed, kopje thee 3x per dag om even rustig te zitten, een avond uitgaan in de week met vrienden en oppas regelen)

En vervolgens haar te vragen welke dingen haar lukken met de kinderen en haar te vragen, al pratende, of ze weleens bang is geweest dat haar kinderen weggehaald worden. Als ze je verteld over momenten dat t zwaar is of dat t even niet lukt met de kinderen.

Gezien mijn werk, is dat vaak de angst waar ouders in leven..
Het gevoel een niet goed genoeg ouder te zijn. Het niet te doen zoals ze willen dat het gaat voor hun kindje.
Maar als hulpverlening daarbij komt, hebben ze niks meer te zeggen, luistert niemand naar hen en pakken ze de kinderen af..
In hoeverre leeft dit bij deze vrouw en moeder?

Hopelijk heb je hier wat aan?

ergotherapeuten zijn specialisten in het in kaart brengen van de belastbaarheid en het ondersteunen van cliënten daarbij in het dagelijks leven, ze leren hen te doseren, denken mee in hoe de dag het beste ingedeeld kan worden om het allemaal vol te houden.

ergotherapeuten zijn specialisten in het in kaart brengen van de belastbaarheid en het ondersteunen van cliënten daarbij in het dagelijks leven, ze leren hen te doseren, denken mee in hoe de dag het beste ingedeeld kan worden om het allemaal vol te houden.

Overleg met haar huisarts en of specialist, is er van hen uit iets bekend over belastbaarheid waar jij mee verder kunt?